Αισθητηριακή ολοκλήρωση

Με τον όρο Αισθητηριακή Ολοκλήρωση ορίζουμε την ικανότητα του εγκεφάλου να οργανώνει όλες τις πληροφορίες που λαμβάνει από το περιβάλλον και να τις χρησιμοποιεί με αποτελεσματικό τρόπο.

Η θεωρία της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης αναφέρεται στην ικανότητα του εγκεφάλου να οργανώνει και να ερμηνεύει τα αισθητηριακά ερεθίσματα από το σώμα ( ιδιοδεκτική και αιθουσαία αίσθηση) και από το περιβάλλον (αίσθηση αφής, ακοής, όρασης, όσφρησης, γεύσης), ώστε το άτομο να αλληλεπιδρά καλύτερα σε αυτό. (Dr Ayres, 1972)

Ειδικότερα όταν ένα παιδί δεν του αρέσει να λερώνεται με άμμο, μπογιές, κόλλα, κολλητική ταινία, όταν φοβάται να ανέβει και να κατέβει σκάλες , όταν αποφεύγει την παιδική χαρά, όταν δεν ολοκληρώνει δραστηριότητες που ξεκινά, όταν αποφεύγει την βλεμματική επαφή, όταν έχει συχνές πτώσεις, όταν υπερβάλλει-δυσφορεί σε αγγίγματα χωρίς προειδοποίηση, όταν συχνά δυσκολεύεται να  εκτελέσει οδηγίες, όταν δυσκολεύεται να δεχτεί το χτένισμα και κούρεμα μαλλιών, όταν δυσκολεύεται να ηρεμήσει έπειτα από κινητικές δραστηριότητες, εμφανίζει ευαισθησία σε ήχους και σε απτικά ερεθίσματα, όταν αποφεύγει ή επιδιώκει την περιστροφή του σώματός του, όλα τα παραπάνω αποτελούν ενδεικτικές συμπεριφορές παιδιών με Δυσλειτουργία Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης.

Με τον όρο Δυσλειτουργία της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης αναφερόμαστε σε μία διαταραχή κατά την οποία τα αισθητηριακά δεδομένα δεν οργανώνονται κατάλληλα στον εγκέφαλο και αυτό μπορεί να προκαλέσει διάφορες δυσκολίες στην μάθηση, στην προσοχή και στην συμπεριφορά.

Αξιολογώντας όλες τις παραπάνω παραμέτρους και θέτοντας τους απαραίτητους στόχους διαμορφώνεται η κατάλληλη εξατομικευμένη θεραπεία σε έναν χώρο εξοπλισμένο και ειδικά διαμορφωμένο με αιώρες, κούνιες, τοίχο αναρρίχησης, πισίνα με μπάλες, σκαλοπάτια, επικλινείς ράμπες, τραμπολίνο, τούνελ κ.α.